Η άλλη πλευρά της Ελλάδας

Ατέλειωτες ώρες μελέτης και η αίσθηση του ναυαγού που κωπηλατεί στο πέλαγος αναζητώντας στεριά, είναι τα κυρίαρχα μηνύματα που μας έδωσε ο πρώτος των πρώτων από το νησί μας κ. Γιάννης Ταχτέρης.
Παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Προκόπιου Παυλόπουλου, πραγματοποιήθηκε και φέτος στην Παλαιά Βουλή η βράβευση των «Πρώτων εκ των Πρώτων» αποφοίτων Λυκείου από όλη την Ελλάδα, στο πλαίσιο του προγράμματος «Η Μεγάλη Στιγμή για την Παιδεία» που έχει καθιερώσει από το 2003 η Eurobank.. 

Φέτος, τα βραβεία απονεμήθηκαν για 15η χρονιά, ανεβάζοντας τον αριθμό των αριστούχων που έχουν βραβευτεί διαχρονικά, από το 2003, που θεσπίστηκαν τα εν λόγω βραβεία, στους 16.835.

Από το 2003 έως και σήμερα η Eurobank μέσω του Προγράμματος που πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, επιβραβεύει κάθε χρόνο τον αριστούχο απόφοιτο που συγκέντρωσε τον μεγαλύτερο αριθμό μορίων πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που είναι πάνω από 18.000, σε κάθε ένα από τα 1.800 Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια της χώρας. 

Ανάμεσα στα παιδιά που βραβευτήκαν και ένας μαθητής από το νησί μας ,ο οποίος από το επαγγελματικό λύκειο πέρασε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με πάνω από 18.000 μόρια.

 Είναι ο κ. Γιάννης Ταχτέρης, τον οποίο είχε φιλοξενήσει η εφημερίδα μας πριν από αρκετό διάστημα και όταν ήταν ανάμεσα στους πρώτους που εισήχθησαν σε πανεπιστήμια της χώρας μας.

 Σήμερα τον αναζητήσαμε και πάλι και με ιδιαίτερη ευγένεια και υψηλό ήθος μας μίλησε για την όμορφη εμπειρία του λέγοντας μας χαρακτηριστικά : 

«Περιμένοντας στην μεγάλη αίθουσα της Παλαιάς Βουλής την βράβευση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας «ταξίδεψα» για λίγο στο χρόνο και αναλογίστηκα τα βήματα που με έφεραν εδώ.

Για να καλύψω την ύλη των Πανελλαδικών χρειάστηκαν ατελείωτες ώρες μελέτης, ιδιαίτερα στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Στην αρχή αυτής της προσπάθειας ένοιωθα σαν το ναυαγό που κωπηλατεί στο πέλαγος αναζητώντας στεριά. 

Η προσπάθεια αυτή ίσως θα ήταν μάταιη αν δεν είχα την βοήθεια εκπαιδευτικών εντός και εκτός σχολείου που με την επάρκεια και σοβαρότητά τους με βοήθησαν σε ένα κυνήγι με το χρόνο να κάνω άλματα στη γνώση.

Αναλογίστηκα τους ανθρώπους στο στενό και ευρύτερο περιβάλλον που με πότισαν με πρόθεση να πετύχω, αφού ήταν τα πρότυπα που θέλησα να κατακτήσω.

Ήταν μία μεγάλη σειρά από γεγονότα, στιγμές και καταστάσεις που σε ανύποπτο χρόνο καταγράφηκαν στην συνείδησή μου, λαξεύοντας αργά και μεθοδικά μία εικόνα που έμελε να οδηγεί την πορεία μου.

Σήμερα πρωτοετής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου σε μία πολύ απαιτητική σχολή, εξερευνώ με λαχτάρα τη «νέα γη» πλημμυρισμένος από ρωμαλέα συναισθήματα».Αυτά λοιπόν τα παιδιά είναι η άλλη πλευρά της χώρας μας που κάποιοι τεχνηέντως παραβλέπουν ,γιατί απλά δεν τους συμφέρει.