Με τους καβαλάρηδες πήγε ο Άγιος Γεώργιος στις Κοφίνες

Μέσα σε κλίμα κατάνυξης οι πιστοί στην περιοχή Κοφίνες του Καρλοβάσου στον Άγιο Γεώργιο περίμεναν και εφέτος τον καθηγούμενο της ιστορικής μονής του Προφήτη Ηλία πατέρα Παντελεήμονα να φτάσει πρώτος και να περιμένει τους καβαλάρηδες να φέρουν στο μικρό εξωκλήσι την εικόνα του Αγίου Γεωργίου.

"Οι καβαλάρηδες του 'Αη-Γιώργη", έθιμο που έφεραν από την πατρίδα τους πριν από 100 χρόνια οι πρόσφυγες Μικρασιάτες, αναβιώνει κάθε χρόνο στο στην περιοχή την παραμονή της εορτής του Αγίου κάτι που θεσπίσθηκε επι ημερών του πατέρα Παντελεήμονα. 

Η απόσταση που διανύουν οι καβαλάρηδες είναι μικρή και παραλαμβάνουν τις εικόνες από το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία και τις μεταφέρουν στο μικρό εκκλησάκι . Όταν φτάνουν παραδίδουν στον ιερέα την εικόνα της Αναστάσεως και στην συνέχεια του Αη Γιώργη, ο οποίος και τις μεταφέρει ψάλλοντας τους αναστάσιμους ύμνους μέσα στον ναό , για να κάνει στη συνέχεια τον πανηγυρικό εσπερινό . Το έθιμο έρχεται από πολύ παλιά και αναβιώνει την τελευταία 5ετία στην περιοχή .

Τέλος ο ηγούμενος του μοναστηριού παραδίδει σε ένα καβαλάρη άρτο με τον οποίο ταΐζουν τα άλογα που μετέφεραν τις εικόνες. 

Την κυριώνυμη ημέρα το απόγευμα τελείται η παράκληση στον άγιο μετά το πέρας της οποίας μοιράζεται στο χριστεπώνυμο πλήθος το σφουγγάτο παρασκευασμένο από τον ηγούμενο του μοναστηριού. 

Σύμφωνα με τον πατέρα Παντελεήμονα το σφουγγάτο προήλθε από ένα θαύμα του αγίου με το οποίο έδωσε δύναμη και σφρίγος σε ένα ασθενικό παιδί που του το ζήτησε. 

Υπάρχει, δηλαδή, παράδοση για ένα παιδί, που δεν μπορούσε να νικήσει σε κανέναν αγώνισμα. Μια μέρα πήγε μπροστά στο εικόνισμα τού Αη - Γιώργη και του είπε: «Άη μου Γιώργη μου, να με βοηθήσεις να πάρω κι εγώ ένα αγώνισμα και να σου φέρω ένα σφουγγάτο» 

Την ίδια κιόλας ημέρα το παιδί κέρδισε σε όλα τα αγωνίσματα.

Γεμάτος χαρά έδωσε εντολή στην μητέρα του να παρασκευάσει το σφουγγάτο και το πήγε στην εκκλησιά(Ομελέτα με διάφορα μυρωδικά). 

Εκεί το άφησε και αποχώρησε ευχαριστώντας τον Άγιο. 

Στην συνέχεια πέρασαν από την εκκλησία τρεις κυνηγοί, οι οποίοι και έφαγαν το σφουγγάτο που προορίζονταν για τον Άγιο.

Τότε έκλεισαν οι πόρτες της εκκλησίας και ακούστηκε η φωνή του αγίου να δίνει εντολή στους κυνηγούς να επισκευάσουν την εκκλησία του.

Οι ίδιοι υποχρεώθηκαν να συναινέσουν και έτσι άνοιξε η πόρτα της εκκλησίας . 

Φυσικά και την επισκεύασαν στην συνέχεια, αλλά φεύγοντας μετά την εκτέλεση των εργασιών αναφώνησαν Αη μου Γιώργη ακριβά τα σφουγγάτα σου» η κατ άλλους «Άη- Γιώργη μου, καλόν ήταν το σφουγγάτον σου, μα πολύ ακριβό!». 

Από εδώ γεννήθηκε η παροιμία «αυτουνού τα σφουγγάτα είναι πολύ ακριβά», προκειμένου να χαρακτηρίσουν τη φιλαργυρία κάποιου