Πολλοί είμαστε εμείς που δεν γνωρίζουμε για κάποιους ήρωες που υπηρετούν στο νησί μας και είναι οι άνθρωποι που αξίζουν πολλά εύσημα.
Πάντα σε εγρήγορση, έτοιμοι να παράσχουν την πολύτιμη βοήθειά τους και να δώσουν αγώνα με τον χρόνο για να σώσουν ανθρώπινες ζωές, να ανακουφίσουν τραυματίες, να δώσουν δύναμη και κουράγιο σε όσους κινδυνεύουν.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν το δικαίωμα να μιλήσουν ,καθώς δεν υπάρχει συνδικαλιστικό όργανο στο νησί μας , όμως μέσα από ένα δικό μας ρεπορτάζ και δίχως να αποκαλύψουμε ονόματα και καταστάσεις, καλούν την κοινωνία να σταθεί δίπλα τους και τους τοπικούς άρχοντες να επιδείξουν μεγαλύτερη ευαισθησία….Είναι οι διασώστες του ΕΚΑΒ.
Το νησί μας αυτή την στιγμή, καλύπτεται μόνο με δυο ασθενοφόρα, αλλά τις περισσότερες φορές με ένα ,καθώς και με το ασθενοφόρο του Κέντρου Υγείας Καρλοβάσου. Στο ΕΚΑΒ υπηρετούν 12 διασώστες, ενώ αυτή την χρονική περίοδο 11, καθώς ο ένας απουσιάζει .
Η εκτέλεση επειγόντων και τακτικών περιστατικών αποτελεί εκρηκτικό μείγμα… Φυσικά μέσα στην τουριστική περίοδο αντιλαμβανόμαστε ότι οι ανάγκες αυξάνονται κατακόρυφα και για να καλυφθούν χρειάζονται τουλάχιστον άλλα δύο ασθενοφόρα. Πολλές φορές οι διασώστες καλούνται από τα ξενοδοχεία για την μεταφορά τουριστών στο Νοσοκομείο, για περιστατικά που δεν χρειάζεται η χρήση ασθενοφόρου.
Παράλληλα οι διασώστες του ΕΚΑΒ υποχρεώνονται να μεταφέρουν περιστατικά από τις οικίες τους σε διαγνωστικό κέντρο του νησιού μας, δίχως να έχουν καμιά αρμοδιότητα, εξυπηρετώντας τους κατοίκους του νησιού μας. Σε πολλές των περιπτώσεων τους μεταφέρουν στα χέρια διανύοντας μεγάλες αποστάσεις, καθώς δεν υπάρχει προσέγγιση του ασθενοφόρου στις οικίες τους. Αξιολογείται η σοβαρότητα του κάθε περιστατικού. Προτεραιότητα έχει πάντα το βαρύ τροχαίο, ή το βαρύ καρδιολογικό επεισόδιο. Σε αυτά τα περιστατικά πάντα η ανταπόκριση είναι άμεση, όταν φυσικά το ασθενοφόρο είναι στην βάση του.
Πολλές φορές, έχουν να αντιμετωπίσουν από συμπολίτες μας διαμαρτυρίες που παραπονιούνται ,ή ακόμα και εξοργίζονται για την καθυστέρηση. Από την ώρα όμως που θα τους καλέσει κάποιος και θα ζητήσει ασθενοφόρο, για περιοχές εκτός πόλης, ο τηλεφωνητής πάντα ενημερώνει από ποιο σημείο θα ξεκινήσει το όχημα. Σε καθημερινή βάση το ΕΚΑΒ μεταφέρει πάνω από δέκα ασθενείς από το ΚΥΤ και σε πολλές των περιπτώσεων για μη σοβαρά περιστατικά όπως είναι ένας πονόδοντος!
Αν υπάρχει ένα σοβαρό τροχαίο, ξεκινάει ένας αγώνας δρόμου…
. Αν πρέπει να γίνει απεγκλωβισμός, ο ένας εκ των δυο θα πρέπει να σταθεροποιήσει το θύμα μέσα στο αυτοκίνητο.
Θα του βάλει αυχενικό κολάρο, θα κάνει ακινητοποίηση περιμένοντας την πυροσβεστική, θα του μιλάει για να του δώσει κουράγιο… Ζουν όλοι την αγωνία, και ο διασώστης που είναι στο σημείο και ο συνάδελφος του που βρίσκεται στο τηλεφωνικό κέντρο .Περιττό φυσικά είναι να αναφέρουμε ότι οι διασώστες στο νησί μας δεν έχουν δικό τους χώρο και ούτε δικό τους τηλεφωνητή, καθώς τα τηλέφωνα τα σηκώνει υπάλληλος του Νοσοκομείου μας.
Αν η κατάσταση είναι βαριά θα πρέπει να ειδοποιηθούν τα επείγοντα του Νοσοκομείου για να υπάρχει αναμονή με αναισθησιολόγους και χειρουργούς για να παραλάβουν το περιστατικό… Αν ο τραυματίας δεν τα καταφέρει και καταλήξει, ειδικά αν πρόκειται για νεαρό άτομο, σε όλη την υπόλοιπη βάρδια τα παιδιά είναι «κομμάτια».
Οι υποσχέσεις των πολιτικών γίνονται κατά καιρούς ,ενώ οι τοπικοί μας άρχοντες φέρουν μεγάλη ευθύνη. Προεκλογικά γίνονται κάποιες σπασμωδικές κινήσεις για να βγουν δελτία τύπου και να επιδειχθεί ενδιαφέρον για τις ελλείψεις, αλλά μετά τις εκλογές δεν ασχολείται κανείς.
Αν οι δομές υγείας που βρίσκονται στο νησί, ήταν σωστά στελεχωμένες δεν θα χρειαζόταν για το παραμικρό περιστατικό να τρέχουν για να παραλάβουν ασθενή. Όλοι ζητούν ασθενοφόρα, αλλά δεν εστιάζουν στην στελέχωση των δομών υγείας, με την οποία θα επιλύονταν σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματα.
Τα οχήματα που έχουν στην διάθεση τους είναι μεγάλα και άρα δεν διαθέτουν την απαιτούμενη ευελιξία, η οποία είναι απαραίτητη για το οδικό δίκτυο του νησιού μας και ιδίως των χωριών μας.
Το όχημα που είχε στην διάθεση του ο Δήμος ουδέποτε παραδόθηκε στους διαστρώστες του ΕΚΑΒ και ουδείς είναι σε θέση να μας αναφέρει που βρίσκεται.
Τα παιδιά που υπηρετούν στο νησί μας θέλουν τους πολίτες δίπλα τους
. Εκείνα πολεμούν με τα όπλα που έχουν στην διάθεση τους .
Να γνωρίζουμε όλοι ότι υπερβάλλουν αυτόν, εις βάρος και της δικής τους υγείας και των οικογενειών τους . Η ευαισθησία τους είναι δεδομένη. Τους οφείλονται πολλά ρεπό, αλλά εργάζονται γιατί δεν θέλουν να αφήσουν το νησί ακάλυπτο.
Από τους άρχοντες του τόπου μας, περιμένουν μεγαλύτερη ευαισθησία. Και ο Δήμος και η Περιφέρεια είναι ενημερωμένοι για τα προβλήματά τους , αλλά κανείς δεν πάει να τα δει ώστε από κοινού να επιλυθούν .
Πριν λοιπόν ρίξουμε τον λίθο του αναθέματος την επόμενη φορά σε αυτά τα παιδιά που υπηρετούν στο νησί μας, ας αναλογιστούμε τα προβλήματα των ανθρώπων αυτών, οι οποίοι δίχως το ανάλογο προσωπικό δίνουν τον εαυτό τους για να να σώσουν εμάς και τις οικογένειες μας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου